Burn-Out of… Schaduw Burn-Out?

Je sleept jezelf naar de huisarts. Moe. Lamgeslagen. Je hoofd zit vol watten en je lichaam zegt: ik trek het niet meer. Slapen lukt niet, huilen wel. Je geheugen laat je in de steek. De simpelste taken? Te veel. Je lijf protesteert. Hartkloppingen, nek vast, buikpijn, duizelingen. Paniek uit het niets. Geen energie, geen overzicht, nergens zin in, maar tegelijk ook geen rust. Je voelt je leeg, maar tegelijk vol… van wat eigenlijk?

Burn-out, zegt de huisarts. Rust, zegt het protocol. En daar sta je dan. Met een “label” in je hand en een hoofd vol vraagtekens.

Want hoe rust je uit, als je systeem nooit rust geleerd heeft?

De schaduw-burn-out

Hier komt een andere variant op het toneel. Eentje die zich geniepig schuilhoudt. Niet op de bank met een dekentje en Netflix, maar midden in de actie. In de stilte. In jou.De schaduw-burn-out.

Wat is dat dan?

Het is de burn-out zonder officiële diagnose.De variant zonder ziekmelding, maar mét alle symptomen.Functionerend. Lachend. “Sterk.”Maar uitgeput tot op het bot.

Je werkt. Zorgt. Plant. Regelt. Streept af. En diep vanbinnen: leeg.

Zodra je rust neemt, gebeurt er iets vreemds. Dan begint de sabotage.

Waarom saboteer je jezelf precies als je rust neemt?

Je ligt in bed. Alles stil. En ineens is daar:

🌀 Onverklaarbare onrust

🌀 Drang om ruzie te zoeken

🌀 Impulsieve acties (die je achteraf niet snapt)

🌀 Doelloos scrollen, series bingen, snoepen, drinken

🌀 Paniek over… niks

En jij denkt: “Wat ís dit nou weer?”

Nou:

Jouw zenuwstelsel denkt dat rust gevaarlijk is.

Rust = beloning.

En jij gelooft (onbewust): die verdien ik niet.

Dus gooit je brein er een stokje voor.

Je ego fluistert:

Geen Stress?

Geen Chaos?

Geen Drama?

Dat klopt niet. Wacht, ik fix wat paniek.

Chaos voelt vertrouwd.

Rust voelt verdacht.

Want als het stil wordt… komt het echte spul omhoog.

Pijn... Gemis ...Angst... Eenzaamheid...

En daar zitten we (eerlijk is eerlijk) niet op te wachten.

Dus rennen we liever.

Of doen alsof we rennen.

Terwijl we ondertussen leegbloeden.

Je bent niet zwak. Je bent getraind in overleven.

Die schaduw-burn-out is het deel in jou dat niet weet wie hij is zonder strijd.

Dat liever rent dan voelt.

Dat onrustig wordt als het stil is.

Dat geen identiteit heeft zonder ‘druk zijn’.

Het zenuwstelsel kiest niet wat goed is. Het kiest wat bekend is.

En als jij jarenlang veilig bent geweest in stress, dan is rust onveilig.

Stress = Dopamine.

En dopamine is verslavend.

Stress geeft een shot dopamine.

Jouw beloningssysteem denkt:

Actie = Overleven = Beloning.

Rust?Verveling. Geen prikkel. Geen boost.

Dus verzint je brein een probleem.

Niet omdat jij dom bent, maar omdat je systeem denkt: geef mij mijn drugs.

Dus ga je scrollen. Of een ex appen (niet doen). Of een drama veroorzaken dat je net niet nodig had.Waarom?

Omdat je systeem gewend is aan prikkel, chaos, actie.

En dat is de échte schaduw-burn-out. Niet de “ik lig op de bank en kan niks meer”-variant. Nee, deze zit in je systeem. In je zenuwen. In je identiteit.

Herken jij dit?

• Je hoofd draait overuren zodra je stil bent.

  Alsof je brein in overdrive schiet bij stilte. Gedachten razen, herinneringen schieten omhoog, je hart bonkt. Stilte is geen rust, het is oorlog.

• Je voelt je schuldig als je even niks doet.

  Je kan fysiek op de bank liggen, maar emotioneel in de rechtbank. Alsof niets doen strafbaar is. Alsof je pas rust verdient als alles perfect is afgerond – spoiler: dat moment komt nooit.

• Je denkt dat je nooit genoeg doet.

  Zelfs op dagen dat je alles afvinkt, voel je je tekortschieten. Alsof je achterloopt. Alsof anderen iets weten wat jij mist. Je prestatiedrang is een monster zonder bodem.

• Je lichaam staat altijd ‘aan’.

  Je schouders opgetrokken, je kaken strak. Je adem zit hoog, oppervlakkig. Zelfs in ruststand sta je in paraatheid. Voor wie of wat eigenlijk?

• Je piekert. Zelfs in je slaap.

  Onrustige dromen, plots wakker. Je nachten zijn geen rust, maar nachtelijke brainstormsessies met rampscenario’s. Herstel blijft uit.

• Je stelt alles uit tot het te laat is.

  Niet omdat je geen wil hebt, maar omdat je overbelast bent. Je hersenen zijn als een computer met 47 tabbladen open. En jij bent de enige die nog probeert te multitasken.

• Je denkt: “Anderen hebben het zwaarder, ik moet niet zeuren.”

  Jij mag pas klagen als je op de grond ligt. En zelfs dan vind je jezelf een aansteller. Die innerlijke criticus heeft z’n diploma in gaslighting gehaald.

• Je maakt van een mug een mammoettanker.

  Een mail wordt een ramp. Een fout voelt als totale mislukking. Elk detail voelt groots en bedreigend. Je systeem is overprikkeld en je schaamt je voor je reacties.

• Je blijft ‘sterk’ voor de buitenwereld.

  Je glimlacht. Je maakt grapjes. Je zegt “druk maar goed”. Maar vanbinnen? Is het oorlog. Je overleeft. Elke dag. Elke taak.

• Je wil alles alleen oplossen.

  Hulp vragen voelt als falen. Dus download je nog maar een mindfulness-app of luister je een podcast over ‘zelfregie’. Maar niemand kijkt je echt aan. En dat is wat je nodig hebt.

• Je verdooft. Met eten, scrollen, pleasen, plannen.

  Dopamine, dopamine, dopamine. Alles om die binnenwereld niet te hoeven voelen. Even niks voelen = overleven. Tot het je uitput. En uiteindelijk... verlamt.

  
  

Wat wél werkt?

Je zenuwstelsel trainen. Opnieuw leren dat rust niet gevaarlijk is. Dat prikkelvrij niet betekent: je wordt verlaten. Dat niks doen niet hetzelfde is als nutteloos zijn.

We gaan het dus herbedraden. Liefdevol. Slim. En met een beetje flair.

Begin klein. Echt klein.Je hoeft geen hele middag op een yogamat te liggen terwijl je hoofd gillend in protest gaat.

Wat je wél kunt doen:

🌬️ Adem bewust (maar dan echt)

Adem 4 tellen in, houd 4 tellen vast, adem 6 tellen uit. Niet om Zen te worden, maar om je systeem te laten weten: ik ben veilig.

Je adem is je anker.

Je wifi-verbinding met rust.

🧊 Koud douchen (ja, echt)

Je hoeft geen ijsbad-goeroe te worden. Maar eindig je douche 30 seconden koud. Je zenuwstelsel leert: “Shit, dit is heftig, maar ik overleef het".

En dat is precies de boodschap die je nodig hebt.

🕺 Dansen als een idioot

Geen choreografie. Gewoon bewegen. Gek, wild, ongecontroleerd. Tril je spanning eruit. Zet je lijf aan. Beweging is verwerking. Al voelt het belachelijk — vooral dan.

🚶 Wandelen zonder doel

Geen 10.000 stappen app, een podcast in je oor. Gewoon lopen. Kijken. Voelen. Ademen.

Je lijf ritmisch laten bewegen werkt rustgevend. Je hoofd volgt vanzelf.

🧠 Micro-rustmomenten

1 minuut. Ja, echt. 1 minuut niks doen. Geen scherm, geen muziek, geen actie.

Gewoon zijn. Je zenuwstelsel denkt eerst: “Wat doen we hier?”

Maar daarna:

“Hé... ik leef nog. ”Doe dit meerdere keren per dag. Niet wachten tot je op bent.

Geef je dopamine een upgrade

Je systeem snakt naar dopamine. Prima.

Maar in plaats van toxische prikkels (scrollen, drama, junk), geef het gezonde alternatieven.

Whatever floats your (trauma) boat, maar dan met gezonde wind in de zeilen:

✅ Koud douchen

– Reset je systeem, dopamine + focus

✅ Lachen

– Kijk iets doms, bel die ene vriend(in), lach tot je buik pijn doet

✅ Beweging met plezier

– Dansen, springen, fietsen, seks (ja, ook dat)

✅ Knuffelen

– Echt aanraken, geen beleefd schouderklopje

✅ Creativiteit

– Tekenen, schrijven, kleien, zelfs kleuren

✅ Muziek

– Keihard je lievelingsnummer aan, meebrullen

✅ Zingen

– In de auto, onder de douche, ongegeneerd vals

✅ In de natuur zijn

– Groen zien = Rust. Biologisch bewezen.

✅ Je successen vieren

– Ook al is het: “ik heb een boterham gegeten.”

✅ Jezelf oprecht iets gunnen

– Iets lekkers, een massage, een dutje, zonder schuldgevoel

Elke gezonde dopamine-shot vertelt je systeem:

"Er is plezier zonder paniek. Er is beloning zonder drama. We zijn oké."

Waarom dit belangrijk is?

Omdat jouw lichaam alleen herstelt in veiligheid.

Niet in overleving. Niet in standje “doorgaan tot het weer misgaat”.

Zolang je zenuwstelsel denkt dat onrust normaal is, blijf je in die schaduw-burn-out hangen.

Herstel begint pas als je lichaam gelooft dat het veilig is om te ontspannen.

Jij verdient meer dan alleen maar ‘overleven met humor’.

Je mag leren floreren.

Rustig aan. In jouw tempo. Met ruimte voor je triggers én je groei.

Want je bent niet stuk.

Je systeem is gewoon moe van het vechten.

De Uitnodiging:

Je hebt je altijd staande weten te houden.

Je hebt altijd doorgedrukt, alles opgelost, alles geregeld, en iedereen geholpen.

Maar nu voel je je leeg.

Je lijf is op.

Je energie is op.

En als je eerlijk bent, ben je zelf ook op.

Dat is niet omdat je zwak bent. Dat is omdat je hersenen en je zenuwstelsel jarenlang op overleven hebben gestaan. Overleven, niet leven. En hé, dat heeft je hier gebracht, waar je nu bent.

Maar dat is niet alles wat je verdient.

Er zit een enorm krachtige energie in overleven, maar die kracht is nu gevangen in angst, in overprikkeling, in de constante druk om door te gaan.

Die kracht kan veel beter worden ingezet voor jouw herstel.

En dat is precies waar ik jou mee kan helpen.

Je burn-out is niet zomaar ontstaan. Het is niet een moment van ‘ineens’.

Het is de uitkomst van alles wat je hebt meegemaakt, alles wat je hebt doorgedrukt.

Nu is het tijd om die kracht niet te gebruiken om vast te blijven zitten in overleven, maar om te kiezen voor een nieuw pad: HERSTEL

Niet als een quick-fix of een magische oplossing, maar als een diep, krachtig proces waarin jij jezelf écht leert kennen, waarin jij stopt met het gevecht met jezelf, en waarin jij je zenuwstelsel weer leert vertrouwen.

Want hé, werken aan jezelf voelt egoïstisch, nietwaar?

Maar wat is egoïstischer?

Vallen blijven in de toestand van uitputting, jezelf klein houden, alles dragen en blijven doorgaan alsof je geen andere optie hebt?

Je kan dan niet brengen wat jou potentie kan opleveren, dat verdienen je geliefde, vrienden en jij zelf.

Of jezelf toestaan om te stoppen, te herstellen, en werkelijk te léven, zodat je alles wat je hebt kunnen geven, met kracht en helderheid kunt blijven geven?

Het is tijd om dat ego aan de kant te schuiven. Het is tijd om te stoppen met vechten en eindelijk de ruimte te nemen die je zo hard nodig hebt.

Mijn behandeling.

In mijn traject starten we niet met 'doorpakken', 'denken in oplossingen' of 'positieve affirmaties'.

We beginnen waar jij bent, met kalmeren, met veiligheid, met langzaam trainen van je zenuwstelsel aan kalmte en aan rust momenten.

Jouw systeem leert zo:

Ik ben oké, ook als ik niks doe.

We zetten kleine stappen, met grote gevolgen en die ga je voelen, willen integreren en omarmen.

Precies wat jij aankunt, niet te veel, niet te snel, wel effectief.

Geen quick fix, maar duurzame verandering.

Ook als je een stap terug doet (en ook die ga je doen) kan je zelf al snel bij de bewustwording daarvan, ingaan op je patronen en met jezelf aan de slag.

Je komt er makkelijker en beter doorheen tot het moment dat we weer samen zijn en dat samen aankunnen kijken.

Dit traject heeft geen stappenplan, geen vast omlijnde strategie.

Dit is mijn intuitieve aanpak, met een psychodynamische insteek en holistische visie.

Wat je gaat ervaren.

• Dankbaarheid

• Levenslust

• Plezier

• Liefde voor jezelf

• Liefde voor je omgeving

• Compassie voor jezelf en omgeving

• Je libido ontwaakt

  
  

Wat je loslaat.

• Stress

• Vermoeidheid

• Angstig zijn

• Zelfafwijzing

• Ongecontroleerde drift buien

• Irritatie naar jezelf en andere

• Geen ruimte hebben om op te gaan in:

  • liefde

  • plezier

  • lust

  • verlangen

  • 
    

Gun jezelf iets dat langer meegaat dan een nieuwe jas of die snelle dopamine van een online aankoop.

Je weet allang: schoenen slijten.

Je telefoon is over een jaar weer ‘verouderd’. Maar jij?

Jij gaat nog een leven lang mee.

Een vrijblijvende (en ja, nu nog gratis) intake is geen investering in mij, het is een keuze voor jóu.

Voor wie jij werkelijk bent, onder alle stress, prestaties en patronen.

Voor een leven waarin je niet alleen hóeft te functioneren, maar weer kunt ademen, voelen, léven.

En ja, investeren in jezelf voelt soms als een drempel.

Maar die auto krijgt z’n onderhoud toch ook?

Jij bent belangrijker dan je agenda, je bankrekening of je garderobe.

Jij bent de motor.

Dus waar ligt je prioriteit?

📩 Plan nu je gratis intake

En voel hoe het is om gezien te worden.

Echt.

Zonder medelijden, met compassie, liefde en een veilige ruimte om fouten toe te geven en weer te maken.

Liefs Francis.