PleaseGedrag

Please-energie: wanneer lief zijn ten koste gaat van jezelf

Laten we het even rechtzetten: ik noem het geen please-gedrag. Ik noem het please-energie. Omdat het niet slechts een reeks gedragingen is. Het is een subtiele, vaak onbewuste frequentie die je uitzendt — een energie die diep geworteld is in hoe jij ooit hebt geleerd dat liefde werkt. En liefde? Daar hebben we allemaal honger naar.

Please-energie begint klein. Een blik. Een zucht. Een gevoel dat je ‘te veel’ bent. Als kind leerde je misschien al: als ik me aanpas, ben ik veilig. Als ik lief ben, hoor ik erbij. En zo nestelt de please-energie zich stilletjes in je systeem.

De stille invloed van het patriarchaat

In een wereld waar presteren, controle en onafhankelijkheid worden beloond, lijkt kwetsbaarheid al snel een zwakte. Het patriarchaat heeft ons geleerd dat ‘lief zijn’ je plek in de wereld veiligstelt — mits het dienstbaar is. De zachte, intuïtieve, invoelende energie die van nature in ons leeft (matriarchale energie), wordt vaak weggeduwd onder het mom van ‘doe normaal’. Niet met geweld, maar met verwachtingen.

De stille kracht van het matriarchaat

Het matriarchaat is geen tegenovergestelde, het is een uitnodiging tot balans. Het is de ruimte waarin gevoel telt, waar intuïtie geen bijzaak is, en waar jouw zijn belangrijker is dan wat je allemaal doet. Niet alleen voor anderen, maar ook — eindelijk — voor jezelf. Hier draait het niet om prestatie, maar om aanwezigheid. Niet om geven uit angst, maar om delen vanuit overvloed.

Gewoon lief zijn?

We hebben geleerd dat ‘lief zijn’ je waarde bepaalt. Maar in het streven naar goedkeuring raak je jezelf kwijt. Je geeft vanuit angst om niet geliefd te worden, niet vanuit vrije stroom. Je geeft, je zorgt, je doet — maar diep vanbinnen wil je gewoon gezien worden. Zoals je écht bent.

Wat doet please-energie met jou?

Je verliest jezelf in wat jij dénkt dat anderen van je verwachten. Je past je aan. Je luistert minder naar je eigen behoeften. Het leven dat je leeft, voelt niet volledig van jou. Je voelt je uitgeput, maar je blijft doorgaan. Want stoppen voelt als falen. En diep vanbinnen groeit het gevoel: zie je mij wel echt, of zie je alleen wat ik voor je doe?

En wat doet het met de ander?

Die overvloed aan zorg, aandacht, fixen en ‘ik help je wel’ — die voelt voor de ander vaak helemaal niet als liefde. Wat jij met zoveel moeite en energie geeft, wordt door de ander ervaren als een overload. Het is iets wat je op hen dumpt, waar ze niets mee kunnen. En het blijft maar komen. Ze voelen zich machteloos, klein of zelfs schuldig omdat ze het niet kunnen beantwoorden. De energie die jij zendt is eenzaam — en zo komt die ook binnen.

Hoe herken je please-energie?

• Je zegt snel ja, ook als je eigenlijk nee bedoelt.

• Je voelt je verantwoordelijk voor hoe anderen zich voelen.

• Je voelt je schuldig als je rust neemt.

• Je zoekt bevestiging buiten jezelf.

• Je voelt je uitgeput, maar blijft geven.

• Je wordt onrustig als iemand jou iets geeft zonder dat je iets kunt terugdoen.

  
  

Dus... wat nu?

Please-energie loslaten begint met een radicale beweging: toewijding aan jezelf. Niet omdat je het anderen niet gunt — maar omdat je eindelijk ook jezelf iets gunt. Ruimte. Stilte. Echte keuzes. En compassie voor het deel in jou dat dit ooit heeft aangeleerd.

En weet je? Dat mooie mens dat jij altijd al was, ziet iedereen om je heen ook. En wat denk je? Ze houden van je omdat jij een mooi mens bent. Niet omdat je altijd maar ‘lief’ bent. Maar omdat je écht bent.

Voel je dat ergens in je lijf? Dan is dit misschien je uitnodiging.

Om weer terug te keren. Naar jezelf.

Warme Groet, Francis.