Schuldgevoel

Het verhaal dat je ooit bent gaan geloven

Er zijn van die momenten waarop je ineens voelt dat er iets aan je trekt. Je zei een keer “nee” tegen iemand, en nog voor je het wist, begon je je rot te voelen. Niet omdat je iets vreselijks had gedaan, maar omdat er diep vanbinnen een oude overtuiging werd aangeraakt. Iets wat niet op dát moment begon, maar ergens veel eerder.

Schuldgevoel kruipt vaak stilletjes naar binnen.

Het zegt niet: “Hé, hier ben ik, met een duidelijke boodschap.”

Nee, het sluipt. Als een schaduw die zich nestelt tussen je schouders, in je buik of in de frons op je voorhoofd.

En zonder dat je het doorhebt, ga je pleasen. Sussen. Goedmaken. Alsof je op de een of andere manier iets moet rechtzetten. Terwijl je eigenlijk niet eens weet wat.

Wat je wél weet, is dat je hoofd overuren draait. En dat je lijf spanning voelt.

Alsof je voortdurend op je tenen moet lopen om geen ‘fout’ te maken.

Je zoekt bevestiging, wilt het goed doen, probeert gedoe te voorkomen.

En dat klinkt nobel, maar het vreet aan je.Want je gaat steeds verder weg van wat jíj voelt, wilt, of nodig hebt.

De fluisterstem van het ego

En dan is daar dat innerlijke stemmetje. Je kent het wel. Het is die dwingende toon die zegt dat je het beter anders had kunnen doen. Die vraagt of je niet te hard was. Of je niet selfish bent geweest.Die suggereert dat je verantwoordelijk bent voor het gevoel van een ander.

Dat stemmetje ís niet wie jij bent

Het is je ego.

En je ego bedoelt het niet slecht. Het wil je beschermen. Alleen... doet dat met een oude methode: controle.

Het ego is dol op twijfel. Want zolang jij blijft malen, blijft het aan het woord.

Het haalt je weg bij je hart en houdt je vast in je hoofd. Zolang jij daarboven blijft rondtollen, hoeft het ego je echte gevoel niet onder ogen te zien. En jij dus ook niet.

Wat als schuldgevoel je iets anders probeert te vertellen?

Wat als dat knagende gevoel je niet zegt: “Je hebt iets verkeerd gedaan,”

Maar juist: “Er klopt iets niet met hoe je naar jezelf kijkt.”

In psychodynamisch werk gaan we niet alleen uit van wat je doet, maar van wat er diep onder ligt. Schuldgevoel wijst vaak naar een oud systeem, een oude dynamiek waarin jij onbewust bent gaan geloven dat je liefde moet verdienen. Dat je alleen goed bent als je de ander ontzorgt. Dat er pas plek voor jou is, als alles om je heen in balans is.

Maar dat beeld klopt niet meer. Het dient je niet langer.En het is tijd om dat te herschrijven.

De uitnodiging

In mijn sessies werk ik niet alleen met woorden.We luisteren ook naar je lijf, je adem, je energie.We laten jouw lichaam meepraten, want daar liggen vaak de antwoorden die je hoofd niet kan verzinnen.We halen lucht bij het zware, geven humor aan het lastige en liefde aan dat wat je zo vaak van jezelf hebt afgekeurd.

Schuldgevoel is niet het probleem.

Het is de uitnodiging.

Om terug te keren naar jezelf.

Om je vrijheid terug te nemen.

Om de regie weer bij je hart te leggen, in plaats van bij dat strenge stemmetje.

En ja, dat vraagt moed. Maar het geeft ruimte. Adem. Licht.

Jij hoeft je leven niet langer in te richten naar het script van je schuldgevoel.

Jij mag herschrijven.

Herademen.

Herinneren wie je werkelijk bent.

De eerste stap zet je zelf, maak gebruik van de optie voor een vrijblijvend intake te plannen. Daarna sta je er niet meer alleen voor, maar gaan we samen aan de slag.

Ik ben er het gehele proces en ben je Therapeut voor het helpen inzien en aankijken van je hulpvraag. Ook ben ik je Coach om vanauit een nieuwe bodem weer te gaan bouwen aan het leven zoals het voor jou bedoelt is.

Liefs Francis.